Odkryto najdłuższą podziemną rzekę na świecie

Odkryto najdłuższą podziemną rzekę na świecie

W Meksyku odkryto podziemną rzekę o długości 153 kilometrów. Na półwyspie Jukatan podczas penetrowania jaskiń, brytyjski nurek Stephen Bogaerts wraz z niemieckim kolegą Robbie’m Schmittnerem natrafili na połączenie między trzecią (Nohoch Nah Chich) i drugą (Sac Actun) najdłuższą jaskinią w tym rejonie świata. Tego połączenia dwaj badacze szukali od czterech lat m. in. przy pomocy podwodnych skuterów.

Już w grudniu 2004 roku badacze byli przekonani, że udało im się odkryć przejście między jaskiniami, niestety nie udało im się stworzyć połączenia między nimi. Aż do 23 stycznia tego roku Brytyjczyk wraz z Niemcem dosłownie przetrząsnęli każdy zakątek jaskiń znacząc linami rozwidlenia skalne. Tego dnia przez otwór w ścianie miedzy jaskiniami ujrzeli się wzajemnie, a następnie jeden z badaczy przy pomocy butelki nieotwartego szamana poszerzył odkryte przejście. Wydarzenie to miało dla Bogaerts’a wymiar podobny do zatknięcia flagi na Księżycu lub Mont Everest. Nowe odkrycie obaj nurkowie uczcili drugą butelką szampana już poza jaskiniami.

Jaskinie, przez które przepływa najdłuższa na świecie rzeka zbudowane są ze skał wapiennych tworzących szerokie komory ze stalaktytami i stalagmitami oraz wąskie przejścia, przez które człowiek z ledwością może się przecisnąć. Komory jaskiń prawie całkowicie wypełnione są wodą o praktycznie stałej temperaturze 25 stopni Celsjusza, która co ciekawe, składa się z dwóch warstw: górnej zawierającej stale dopływającą świeżą wodę, oraz dolnej o wysokim zasoleniu. Przy dużych opadach deszczu do jaskiń dostają się spore ilości wody, która powoduje wymieszanie wody obecnej w jaskiniach, a następnie jej wypływ w kierunku Zatoki Meksykańskiej. Co więcej, okazuje się, że jeszcze sporo wody kryją obie jaskinie. W opinii Bogaerts’a ponad 98 procent wody obecnej w jaskiniach jest uwięziona w skałach.

Obecność bogatych, podziemnych źródeł na półwyspie Jukatan pozwoliła m. in. na wspaniały rozwój starożytnej cywilizacji Majów, a w dzisiejszych czasach pozwala na rozwój turystyki tego regionu świata. Niestety, ze względu na skomplikowany, połączony ze sobą układ wielu źródeł podziemnych istnieje niebezpieczeństwo, że gdy dojdzie do przedostania się substancji toksycznej do jednego ze źródeł, zanieczyszczenie rozprzestrzeni się na znaczny obszar powodując klęskę ekologiczną.

(pj)