20 mln mieszkańców UE żyje w fatalnych warunkach sanitarnych

20 mln mieszkańców UE żyje w fatalnych warunkach sanitarnych

Podczas seminarium organizacji WEFC (Women in Europe for Common Future) na Światowym Tygodniu Wody podjęto temat 20 mln mieszkańsców Europy żyjących w fatalnych warunkach sanitarnych.

Braki w infrastrukturze sanitarnej powodują zanieczyszczenie wody oraz rozprzestrznianie się chorób. Problem ten dotyczy od 20 do 23 mln ludzi żyjących w Unii Europejskiej. Ocenia się, że prawie 40 proc. mieszkańców Rumunii nie ma dostepu do bezpiecznych toalet. Podczas seminarium przedstawicielki WEFC postanowiły spróbować znaleźć odpowiedź na pytanie – jak to możliwe, że Unia Europejska zgodnie ze swoją polityką nie możę zapewnić odpowiednich warunków sanitarnych dla wszystkich obywateli będących jej członkiem.

Na seminarium byli obecni przedstawiciele Komisji Europejskiej, Parlamentu Europejskiego, organizacji pozarządowych, czołowi naukowcy oraz przedstawiciele rządów członków UE. Debatowano nad zmianami legislacyjnymi, które pozwoliłyby na szerokie zastosowanie niezależnych systemów oczyszczania ścieków, które nie wymagaja ogromnych nakładów inwestycyjnych na systemy kanalizacyjne.

W opinii prelegentów brak pieniędzy nie może być powodem trwania obecnego stanu jeśli chodzi o warunki sanitarne. Na ich poprawę potrzebnych jest 3 miliardy euro, podczas gdy budżet UE na wydatki z Funduszu Spójności i fuduszy infrastrukturalnych to aż 300 mld euro. W zwiazku z tym ogłoszono, że w Światowym Roku Warunków Sanitarnych, a więc w roku biężącym musi ruszyć program „Bezpieczna toealeta dla każdego”. Warunkiem koniecznym tego przedsięwzięcia jest określenie planu działania na terenach wiejskich, które w główniej mierze pozbawione są odpowiednich warunków sanitarnych.

Walka o dostęp do bezpiecznych źródeł wody oraz poprawę warunków sanitarnych jest jednym z głównych celów WEFC. Women in Europe for Common Future stanowi sieć ponad 100 organizacji działających w 30 krajach. Zadaniem WEFC jest pomoc kobietom w poprawie warunków środowiska w społecznościach, w których żyją oraz zachęcanie ich do współdziałania w podejmowaniu decyzji we władzach regionalnych.

(pj)